عبرت از یک نقد و اقدامات آتی


عبرت از یک نقد، شرح مختصری از اقدامات افراطی برخی از افراد در مقابله با فیلم من یک روحانی هستم و ارتباط دهی آن با بحث شکایات حقوقی سازمان بهزیستی از برخی رسانه ها است. نوشتار حاضر قصد آگاه کردن سازمان بهزیستی از عواقب برخی از افراط و تفریط ها را دارد، باشد که مقبول افتد.

  

من یک روحانی هستم :

معاون حقوقی رئیس‌جمهور گفت: تمامی مدارک و مبانی‌ای که به نظر ریاست‌جمهوری در این مستند خلاف واقع بوده و درباره اینکه تاریخ در این مستند به درستی بیان نشده، به دادستانی کل کشور ارائه شده است. دادستانی در حال رسیدگی به این موضوع است انتظار می‌رود که این پرونده مورد بررسی دقیق قرار گیرد (ایسنا) .

عصر ایران نیز در این خصوص نوشت . دولتی ها واقعاً شورش را درآورده اند! انگار آسمان به زمین آمده است و فاجعه ای ضد ملی به وقوع پیوسته است ، یا فاجعه ای دیگر از دوران احمدی نژاد برملا شده است! آقایان دولتی و البته خانم الهام امین زاده، معاون محترمه حقوقی رئیس جمهور! در جریان باشید که تنها یک فیلم ساخته شده است و عده ای دیدگاه های خود را بیان کرده اند ؛ همین!

مردم در انتخابات 24 خرداد ، به گفتمان آزادی رأی دادند و آزادی در "نقد قدرت" معنی می یابد و الّا مجیز قدرت را آزادانه گفتن که آزادی نیست! دولت روحانی ، حتی اگر با شعار توسعه آزادی های مدنی هم به قدرت نرسیده بود ، حق نداشت مانع نقادی شود چه برسد به این که خاستگاه فکری اش نیز همین است.

به دولتمردان یازدهم به طور جدی یادآور می شویم که نقد ممکن است درست نباشد و عمدتاً هم تلخ است. بنابراین اگر منظورشان ، از آزادی انتقاد ، نقدهای کاملاً درست و البته شیرین است ، تا دیر نشده ، اصلاح کنند و یا از قطار دولت پیاده شوند. این انتظار که هم قدرت را در دست داشته باشند و هم نقد جدی و گزنده و حتی گاه نادرست نشوند، وهمی باطل است.

این را هم بدانید که در افتادن با فیلم و نوشته و نشریه و سایت و ... هم در شأن دولت نیست. از سرنوشت دولت قبل که مدام از رسانه ها شکایت می کرد و به دادسرا می کشاندشان عبرت بگیرید که چقدر بدنام شدند. این واقعاً شرم آور است که از چند ماه پیش تاکنون ، بخشی از توان دولتی ها معطوف به یک فیلم کاملاً پیش پا افتاده است که نظیرش می تواند در هر گوشه دنیا درباره هر رئیس جمهوری توسط رقبایش ساخته شود.

در ضمن آقایان دولتی و سرکار خانم معاونت حقوقی!

آنقدر کار بر زمین مانده دارید که اگر بخواهید وقت و انرژی تان را مصروف مسائل این چنینی کنید، ناگهان متوجه می شوید که در پایان چهار سال دولت هستید و کاری از پیش نبرده اید. و سخن آخر: آنقدر که دولتی ها با حرف ها و مواضع شان علیه "من روحانی هستم" ، به این فیلم ضعیف ، شهرت دادند که سازندگانش با تمام تبلیغاتی که کرده بودند، نتوانستند. این ، نشانه ناشی گری دولتی هاست و این که خیلی زود، بازی می خورند.

مطالب فوق برگرفته از سایت خبری تحلیلی عصر ایران با کد خبر ۳۳۹۳۸۲، مورخ 17/3/1393 و به آدرس زیر می باشد :   http://www.asriran.com  .

 

باز پس گیری شکایت از رسانه ها توسط بهزیستی :

به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان بهزیستی کشور، سید صلاح‌الدین فاطمی‌نژاد مدیرکل دفتر حقوقی سازمان بهزیستی عنوان داشت که رئیس سازمان بهزیستی کشور ضمن صدور دستور باز پس‌گیری شکایات از رسانه‌ها تاکید کرده است که معاونین و مدیران این نهاد اجتماعی ضمن پرهیز از رویکردهای تقابلی بر تعامل و همکاری با رسانه‌ها در راستای خدمت بیشتر تمرکز کنند. مدیرکل دفتر حقوقی سازمان بهزیستی کشور، افزود: تعدادی از رسانه‌ها به ویژه پایگاه‌های خبری و سایت‌های اطلاع‌رسانی بعضاً اخباری را خلاف واقع در فضای مجازی منتشر کرده‌اند که گاهی مأموریت سازمان را در خدمت‌رسانی به اقشار محروم و معلولان با چالش مواجه می‌شود و از آنجائی که وظایف و مأموریت رسانه‌ها نقد منصفانه و مشفقانه و ارائه طریق به مسئولان دولتی می‌باشد؛ لیکن این مأموریت به طریق منصفانه و مستدل و مستند از طرف ارباب رسانه نبوده است.

فاطمی‌نژاد با بیان اینکه سیاست اصلی دولت تدبیر و امید در حوزه مطبوعات و رسانه، تعامل و حتی‌الامکان پرهیز از اقدام قضایی است، تصریح کرد: به منظور انجام منویات دولت خدمتگزار در تعامل با رسانه‌ها و با توجه به فرارسیدن میلاد سرور آزادگان عالم امام حسین(ع) و نیمه شعبان میلاد قائم(عج) سازمان بهزیستی کشور شکوائیه خود را نسبت به خبرگزاری‌های تدبیر 24، دانشجو، ایسنا و صراط استرداد کرد و با توقف تعقیب قضایی، آنها را مورد  بخشش قرار داده است. مدیرکل دفتر حقوقی سازمان بهزیستی کشور در پایان یادآور شد: بدون شک با رأفت اسلامی به رسانه‌های مورد شکایت می‌توان زمینه نقد منصفانه و فضایی تعاملی را برای خدمت‌رسانی بهتر و شفافیت بیشتر فراهم کرد.

مطالب فوق برگرفته از سایت بهزیستی البرز ، مورخ 10/3/1393 و به آدرس زیر می باشد :   http://alborz.behzisti.ir .

نظر وبلاگ در خصوص مطالب فوق(وبلاگ حاضر تابع قوانین رسمی کشور و معتقد به رعایت اخلاق حرفه ای بوده و قصد توهین یا هجمه بر هیچ فرد ، گروه و یا سازمانی را نداشته و حق سازمان بهزیستی و هر ذی نفع حقیقی و حقوقی دیگری برای ارسال جوابیه و ارایه هرگونه توضیح مستند با در نظر گیری قوانین و رعایت اصول اخلاقی محفوظ است . انتخاب و تشریح اخبار خاص نیز در راستای اصلاح انحرافات ، کج روی ها، کاستی های احتمالی و موارد همانند صورت پذیرفته و توسعه و تقویت حوزه بهزیستی و خدمات رسانی و خدمات گیری حرفه ای ، مد نظر دست اندرکاران وبلاگ می باشد ):  

چنانچه تقابل بین رسانه با یک سازمان دولتی پیش آید، سناریوهای زیر ممکن است به وقوع بپیوندد. سازمان سعی می کند(بشکل درست یا نادرست) با باز کردن فضای حقوقی سرعت عمل رسانه را کاهش داده و رسانه را وارد فضای انفعال یا محافظه کاری حقوقی و قانونی نموده و در صورتی که حق با سازمان باشد، با وارد کردن هزینه های تنبیهی، رسانه ها را وادار به عقب نشینی کوتاه مدت نماید.

اما در خصوص رسانه وضع اندکی متفاوت خواهد بود. رسانه ها در صورت ورود به فضای حقوقی و قانونی تنها یک راه نداشته و بشکل همزمان راهبردهای دفاع حقوقی از خود ، تشدید هجوم همه جانبه ولی مخفی در فضای رسانه ای ، تمرکز بر سازمان و مستندیابی برای پرونده سازی نظارتی و بازرسی ، آگاه سازی بیشتر افکار عمومی ، نقد سیاه و برانداز از سازمان ، شکایت متقابل حقوقی در مقام شخصیت حقیقی از سازمان  و ...... ، در پیش می گیرند.

رسانه ها با افزایش هجوم همه جانبه ولی مخفی ، وارد عمل شده و با کانون تمرکز قرار دادن سازمان، اقدام به آگاه سازی افکار عمومی در خصوص سازمان می کنند. بی ثباتی فضای رسانه ای باعث شده که کلیه رسانه ها وادار به فعالیت زنجیره ای و شبکه ای شوند. در چنین شرایطی، مقابله با یک رسانه نمی تواند منجر به خاموشی صداها شده و صدها صدای دیگر را برانگیخته و حتی ممکن است باعث بلند شدن صدای سایر رسانه های بی طرف گردد. اثر سو بعدی درگیری با رسانه ها برای سازمان های دولتی این است که پس از درگیری، اختلاف سلیقه ها از نقد عملکرد سازمانی و نقد مدیریتی خارج شده و به امور نامیمونی همانند افشاگری ها و پرده دری ها ، بیان اسرار شخصی افراد و پرده در اندازی ها ،دامن زدن به سو تفاهم ها ، نقد سیاه با نادیده گرفتن نقاط قوت و تاکید صرف بر نقاط ضعف، زیر سوال بردن ماهیت وجودی و کلیه اقدامات انجام شده توسط مدیریت فعلی، افشاگری با حداقل مستندات قابل قبول ، لج بازی های شخصی ، ماجراجویی و دامن زدن به حرف و حدیث ها و صدها مورد دیگر ،پرداخته می شود. رسانه ها با پرسشگری(بجای اطلاع رسانی)، زیر ذره بین قرار دادن و رصد کوچکترین حرکات، اهداف خود را دنباله گیری نموده و با این رویکرد، از اتهام هایی نظیر افترا ، تشویش اذهان عمومی ، تهمت و غیره نیز بدور خواهند بود و در نتیجه با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی جوامع، بستر را برای سقوط مدیریت سازمان فراهم می نمایند.

علاوه بر متاثر سازی حوزه افکار عمومی و آگاه سازی ، صاحبان رسانه مورد هجمه حقوقی توسط سازمان های دولتی، شخصیت حقیقی خود را نیز وارد بازی کرده و به مقابله متقابل حقوقی با سازمان های دولتی و طرح شکایات متعدد در دیوان (از اشخاص یا مصوبات سازمان)، مستندیابی و جمع آوری ادله و گزارش دهی های مکرر به دستگاه های نظارتی ، حساس سازی مراجع نظارتی و افزایش نظارت ها بر سازمان و صدها اقدام دیگر می پردازند.

عقل سلیم حکم می کند که بجای درگیری با رسانه ها به تعامل با آنها اندیشیده شود. چرا که درگیری یک سازمان دولتی با یک رسانه صرفا در کوتاه مدت ممکن است جواب دهنده بوده و در میان و بلند مدت، بسترساز سقوط مدیریتی است . سازمان های دولتی باید یاد بگیرند که پاسخگویی خود را افزایش داده و با ارتقا سطح تحمل پذیری خود، اختلاف های فی مابین را مدیریت نمایند. در چنین شرایطی شاهد رقابتی سالم بین گروه های مختلف خواهیم بود. رقابتی که برنده واقعی آن مخاطبان و ارباب رجوع های سازمان های دولتی هستند.

در خصوص اقدام سازمان بهزیستی باید سوال کرد که اولا چرا شکایت صورت پذیرفته است؟ آیا واقعا سایر راه های تعامل یا پاسخگو بودن سازمان بهزیستی به افکار عمومی ، بسته بود؟ثانیا در صورت بخشش چرا از عبارات دارای بار منت بر رسانه استفاده شده است. ما که فکر می کنیم استفاده از عباراتی همانند، آنها را مورد بخشش قرار داده، با رافت اسلامی به رسانه های مورد شکایت و .... ، نوعی منت گذاری محسوب می شود. شما چگونه قضاوت می نمایید؟    یا علی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد